In Pisa stond ik haar samen met onze oudste dochter op te wachten. In de aankomsthal. Telkens als de deuren opengingen, keken we verwachtingsvol naar een klein meisje met te grote koffers. En toen zij dan eindelijk die hal binnenschreed, zwaaide zij zelfbewust vanuit de verte naar ons. Geen greintje twijfel of angst op haar gezicht te bespeuren. Een moment dat elke ouder herkent.
Het moment dat je je beseft: mijn kind is een volwassen vrouw geworden.
Paul Strijp, 31 juli 2016