Het plassen kon mij niet lang genoeg duren. Ik hing boven de urinoir en genoot. Genoot van het gedicht van Martin Bril. Aan de muur van het herentoilet in een conferentieoord ergens in het oosten van het land.
Kunst
Wat we willen
Momenten
Van helderheid
Of beter nog: van grote
Klaarheid
Schaars zijn die momenten
En ook nog goed verborgen
Zoeken heeft dus
Nauwelijks zin, maar
Vinden wel
De kunst is zo te leven
Dat het je overkomt
Die klaarheid, af en toe.
En op hetzelfde moment dwaalden mijn gedachten in de richting van Siddharta, de klassieker van de Duitse schrijver Herman Hesse.
"Wanneer iemand zoekt", zei Siddharta, "dan kan het licht gebeuren dat hij alleen oog heeft voor hetgeen hij zoekt, dat hij zichzelf niet toestaat om iets te vinden, verblind is omdat hij alleen maar aan datgene denkt waarnaar hij op zoek is, omdat hij een omschreven doel heeft, en van dat doel bezeten is.
Zoeken betekent: een doel hebben. Vinden daarentegen: vrij zijn, open staan, geen doel hebben. U eerwaarde, bent misschien inderdaad een zoeker, want terwijl u uw doel nastreeft, ziet u veel over het hoofd, van wat zich dicht onder uw ogen ophoudt."
Of het gedicht van Bril dus helemaal origineel is, betwijfelde ik. Oordeelt u zelf!
Maar ach, wat doet het er ook toe? Het plassen kon mij niet lang genoeg duren.
Paul Strijp, 22 november 2015
Of het gedicht van Bril dus helemaal origineel is, betwijfelde ik. Oordeelt u zelf!
Maar ach, wat doet het er ook toe? Het plassen kon mij niet lang genoeg duren.
Paul Strijp, 22 november 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten