Neen, een succes kon je het niet noemen. Onze eerste ervaring met airbnb. Aan de buitenkant oogde het huis spectaculair. Een statig Pipi Langkous-huis in een deftige Haagse wijk. Dat hadden we toch maar goed geregeld, dat moesten we vaker doen, dat airbnb. Stom eigenlijk dat we daar niet eerder gebruik van hadden gemaakt.
Spoedig bleek het huis ook van binnen een echt Pipi Langkous-huis te zijn. Heerlijke chaos, want Pipi -zo herinner ik mij van mijn vroege jeugd- hield meer van paardrijden en krachtpatserij dan van opruimen. Veel oude troep, een televisie die het niet deed, WiFi die om de minuut wegviel, een enkele lamp die brandde. De hele zondag lawaai van werkers. Het ergste was -daar zou zelfs Pipi zich diep voor geschaamd hebben- een ligbad dat niet doorliep.
Normaal gesproken zijn dat omstandigheden om binnen enkele minuten op hoge poten protest aan te tekenen. Maar deze verhuurder, een twintiger, je kon gewoon niet boos op hem worden. Goede kop, goede lach, gewoon goede vent.
Daar kwam hij weer, met een paar nieuwe lampen onder de arm. En een schoonmaakdoekje. Zich ondertussen breeduit verontschuldigend. "Sorry hoor, gisteren met vrienden iets te lang de bloemetjes buiten gezet." Misschien herkende ik onze zoon in hem, misschien dacht ik aan mijn eigen wilde jaren.
Toen hij met een flesje wijn aan kwam zetten om het goed te maken en hij eraan toevoegde dat zijn vader onlangs was overleden, wisten we dat we in dit huis alles zouden accepteren. Ik stond versteld van mijn eigen mildheid in deze overigens zakelijke transactie.
De charme van de gastheer overwint elk schrijnend gebrek aan kwaliteit en dienstverlening.
Paul Strijp, 14 juli 2015
De charme van de gastheer overwint elk schrijnend gebrek aan kwaliteit en dienstverlening.
Paul Strijp, 14 juli 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten