Het is koud en het regent. Het is herfst. En toch is het pas augustus. De seizoenen komen tegenwoordig steeds vroeger. Of verdwijnen helemaal. Misschien bent u het al weer vergeten, maar dit jaar sloegen we de winter over. En in 2013 hadden we géén lente. Tijdens sportwedstrijden in mei van dat jaar liepen de kinderen dik ingepakt met wintermutsen rond. Een week later hadden we zomerse temperaturen.
Ik moet denken aan de film La cinquième saison. Een film waarin de natuur weigert op gang te komen. De lente blijft uit, insecten verdwijnen, koeien weigeren melk te geven en door het gebrek aan gewassen dreigt er hongersnood.
Meestal is de werkelijkheid gruwelijker dan de verbeelding van een film. In dit geval gelukkig niet. Bij ons komt de natuur wel degelijk op gang, zij het sneller of langzamer dan normaal. Mijn vriend Jan, afkomstig uit de kop van Noord-Holland, vertelde mij dat de hyacinten, de narcissen en de tulpen normaal gesproken met een tussenperiode van vijf weken tot bloei komen. Keurig op volgorde: eerst de hyacinten, dan de narcissen en tot slot de tulpen. Zo niet in 2013. Toen de lente maar niet wilde komen, stonden deze bloemen er in één keer. Zo maar, uit het niets. Begin dit jaar dienden de bijen zich al in februari aan. En nu in augustus liggen de bossen vol met kastanjes.
Het klimaat verandert. De seizoenen verslikken zich zo nu en dan. De mens raakt er maar niet over uitgepraat. En de natuur? De natuur, die zeurt nergens over, past zich aan de seizoenen aan en doet gewoon haar werk.
Paul Strijp, 28 augustus 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten