De man zat al heel wat jaren in het vak. Het vak van verhuurder van een groot huis in de buurt van Fontainebleau. Samen met zijn vrouw. Maar dit had hij duidelijk nog nooit meegemaakt. Huurders uit Nederland die een week zouden blijven, maar vanwege autopech twee dagen later arriveerden. Die halverwege de week voor een ander defect diezelfde auto naar een garage moesten laten verslepen. En die bij vertrek, aan het einde van hun week, niet konden vertrekken vanwege .... ja juist, een derde tekortkoming aan hun voertuig.
Hij moest zijn houding bepalen ten opzichte van ons. De koele zakelijkheid van een verhuurder en de medemenselijkheid zoals je die ook wel naar vluchtelingen betracht, streden om de voorrang. In de hulpvaardigheid waarmee hij ons al die dagen van vervoer heeft voorzien, won die medemenselijkheid het royaal.
Zijn laatste woorden zal ik nooit vergeten. "Wij krijgen al vele jaren gasten uit vele landen. Fransen en Duitsers hebben nooit pech. Scandinaviers vliegen altijd, net als de Amerikanen, de Canadezen en de Australiërs. Alleen de Nederlanders hebben altijd pech".
Met mijn onderhoudsbeurten en mijn APK- keuring netjes op zak, vroeg ik mij af: wat doen wij in Nederland verkeerd?
Paul Strijp, 5 augustus 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten