De liefde van Sjaak voor de Nees

 

(foto NRC Handelsblad, 8 oktober 2024)

Wat feitelijk gebeurd was, dat kon helemaal niet. Immers, ze zouden  over een week nog bij Guus gaan eten. Hadden ze afgesproken. Bij Guus Hiddink dus, samen met Willem van Hanegem, hijzelf en Johan Neeskens. En nu was die laatste overleden. Sjaak Swart kon het maar niet geloven. Sterker, hij was er helemaal stuk van.

Dat was ook helemaal niet zo wonderlijk. Immers, in zijn tijd bij Ajax heeft Neeskens twee jaar bij Swart en zijn vrouw in huis gewoond.

'Johan woonde bij zijn ouders. Daar was het wat onrustig en sliep hij slecht. Niet ideaal, want hij moest op zondag wedstrijden spelen. Toen hij een keer ontspannen bij mij op de bank zat op een zaterdag, is hij blijven slapen. Zo is het begonnen en dat hielden we er in. Ergens een wedstrijd kijken, lekker eten en dan 's avonds in onze badjassen languit op de bank tv kijken en lullen over wedstrijden. Niet alleen voetbal, hoor, we keken allerlei sporten. Johan kon ook heel goed honkballen.'

Vroeger bij Ajax op het veld vertrouwden ze elkaar blindelings. Hadden aan een half woord genoeg. Neeskens ging voorop in de strijd. En ook nu trapten ze nog regelmatig een balletje bij de Amsterdamse amateurclub Zeeburgia. Ook daar was Guus van de partij.

'Wat gaat u het meest aan hem missen? Onze belletjes. De liefde voor elkaar. De ontspannen manier waarop we met elkaar omgingen. Hij was echt een topjongen.'

Maar naar zijn uitvaart gaat Swart waarschijnlijk niet. Helemaal naar Zwitserland, dat kan niet. Vliegangst. 

Over kameraadschap en vertrouwen, liefde, ongeloof, doods- en andere angsten, kwetsbaarheid. Zelden een interview gelezen waarin een topvoetballer zo veel van zichzelf laat zien.

Ontroerend!

Paul Strijp, 17 oktober 2024

(Bron: NRC Handelsblad, 8 oktober 2024)