De holocaust als inspiratiebron voor Leonard Cohen

 

En toen was er zo'n kippenvel-momentje. Tijdens het optreden van de Leonard Cohen Tribute Band. Harrie van Hoof, de Leonard Cohen van het gezelschap, vertelde dat de holocaust de echte Cohen in 1984 geïnspireerd had tot het schrijven van het liefdeslied Dance Me to the End of Love. Liefdeslied, holocaust? Ik vroeg mij af: hoe zat dat precies?

https://www.youtube.com/watch?v=NGorjBVag0I

Cohen had gehoord dat in sommige concentratiekampen kleine muziekgezelschappen klassieke muziek speelden. Die gezelschappen, gekleed in gestreepte pyjama's, waren zorgvuldig geselecteerd op muzikaal talent. Zij werden geacht met hun muziek de kampbewaarders te vermaken. Ondertussen werden in de naastgelegen crematoria de medegevangenen verbrand, de muzikanten wisten dat hun eenzelfde lot te wachten stond. De verwijzing naar de holocaust was voor hem een manier om thema's als lijden, verlies en menselijke wreedheid te verkennen.

Dance me to your beauty with a burning violin.

De meest tot de verbeelding sprekende zin van het lied. Deze staat voor liefde en schoonheid die zelfs in tijden van extreme duisternis standhouden.

Hij droeg zijn lied op aan de slachtoffers van de holocaust.

Paul Strijp, 5 oktober 2024