De tiramisu van de pizzeria in Pingjum

"En er ligt hier in de buurt ook een pizzeria die een heel goede recensie in de NRC heeft gekregen", haastte de verhuurster van het Friese huisje zich op te merken. Zo van: u komt hier niet alleen voor uw rust, u kunt hier ook lekker eten, dat kan heus niet alleen in de Randstad. Ik interpreteerde haar opmerking dan ook tweeledig. Een goedbedoeld advies maar ook een lichte hunkering naar erkenning.

Meteen was voor ons de kernvraag: en is de tiramisu in die pizzeria lekkerder dan die van oma? Oma is de oma van camping Lucherino in Italië. Wij bezochten die vijftien jaar geleden, ik weet niet eens of oma nog leeft. Maar haar tiramisu was onovertroffen. Kan niet beter. Echt niet.

Licht nerveus gingen we dan ook op zoek naar die bewuste pizzeria. Het bleek te gaan om die in Pingjum. Een Noord-Koreaanse naam voor een lieflijk dorpje van enkele honderden inwoners. En het moet gezegd: in deze pizzeria hangt een Italiaanse sfeer met een Italiaanse kwaliteit zonder dat er Italianen aan te pas komen. De kruiden, de wijn, de bodem van de pizza, allemaal heel erg goed.

Maar dan toch die kernvraag, we kunnen er niet omheen: is de tiramisu in de pizzeria van Pingjum lekkerder dan die van oma? Het voelt als heiligschennis om die vraag bevestigend te beantwoorden. Dat doe ik dan ook niet. De tiramisu van oma moet tot in lengte van dagen een onbereikbare mythe blijven. Maar deze tiramisu komt wel heel dicht in de buurt.

Heel dicht.

Paul Strijp, 13 augustus 2017