Het was alsof we drie dagen in Amsterdam verbleven. Het winkelaanbod bestond uit dezelfde internationale ketens die je ook bij ons aantreft. NafNaf, Zara, Bershka. De bewaking van de joodse synagoge was even streng als die van het Joods Historisch Museum of de Hollandse Schouwburg. De transformatie van de oude industriële locatie Gare Saint Saveur naar culturele hotspot deed sterk denken aan de Westergasfabriek in Amsterdam.
En verder was er, zoals in elke stad ter wereld, het contrast tussen arm en rijk. Overvolle terrassen waar volop van het goede leven genoten wordt versus de mensen die achter de voorgevels in armoede leven.
Waarin onderscheidt Lille zich eigenlijk van Amsterdam en van andere steden, zo vroeg ik mij af. Ik kwam tot de conclusie dat steden zich tegenwoordig alleen nog van elkaar onderscheiden door culturele verworvenheden uit een ver verleden. Zoals Lille zich onderscheidt door de schitterende en strak gotische cathedrale de la Treille. Wat een juweeltje, dat tref je in Amsterdam niet.
In Amsterdam tref je evenmin de overvloedige uitingen van art nouveau. Lille valt verder op door de Vlaamse cultuurelementen. Bier in plaats van wijn, de hoffelijkheid van de mensen die ongevraagd hulp verlenen in de metro, de overheerlijke wafels van Meert. Die elementen stammen uit de tijd dat de stad toebehoorde aan de Graven van Vlaanderen. Lille is een in Frankrijk gelegen Vlaamse stad met een enkele Franse inslag.
Alle steden ter wereld lijken tegenwoordig op elkaar. Allemaal grote feesttenten waarin voor arme mensen geen plaats is en waar joodse burgers streng bewaakt worden. De specifieke kenmerken van die feesttenten dateren van honderd jaar of langer geleden.
Paul Strijp, 8 juni 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten