De treinreiziger loopt door de grote hal van Amsterdam Centraal. Ik zie hem, in gedachten verzonken. De vuilnishopen om hem heen stapelen zich op. Stakingen van schoonmakers. Hij lijkt de rotzooi niet op te merken. De woorden van de koning schieten door zijn hoofd. "De klassieke verzorgingsstaat moet plaatsmaken voor een participatiesamenleving", zo sprak de koning in zijn eerste troonrede. Vooral in de zorg en de sociale zekerheid zal dat merkbaar zijn. Volgens de koning wordt van iedereen die dat kan, gevraagd om verantwoordelijkheid te nemen. "Op die manier voegen mensen niet alleen waarde toe aan hun eigen leven, maar ook aan de samenleving als geheel." Onze treinreiziger prijst zich gelukkig. De koning heeft de participatiesamenleving niet van toepassing verklaard op de openbare ruimte.
Stel je voor, dan had hij zich ook nog druk moeten maken om de troep in deze stationshal. Neen, dat is echt een verantwoordelijkheid van de NS en de schoonmaakbedrijven. Als mantelzorger voor zijn eigen ouders wil hij de koning nog wel tegemoet komen. Aan dat deel van de participatiesamenleving wil hij nog wel zijn steentje bijdragen. Maar deze rommel ruimen ze toch maar lekker zelf op, denkt hij. Ik zie dat hij argeloos zijn lege koffiebeker boven op de rotzooi gooit. En dat hij zich haast naar zijn perron. Het wordt tijd dat de NS en de schoonmaakbranche snel tot een akkoord komen, mijmert hij.
Paul Strijp, 11 mei 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten