'Mijn tafelgenoot en ik moesten lachen toen we onze hamburger geserveerd kregen. Een plak vlees tussen twee kleffe broodjes, met wat saus ertussen gekwakt, op een kaal schoteltje. Geen blaadje sla of welke garnering ook. Geen enkele poging om het er aantrekkelijk uit te laten zien. In een voetbalkantine doen ze het beter.’
De woorden hierboven vormen de review die een oud-collega van mij schreef over restaurant Kikkie. Op de hoek van de Prinsenstraat en Prinsengracht in Amsterdam. Deze oud-collega herinner ik mij als iemand met een scherp pennetje. Dat blijkt wel uit de review, die is niet bepaald vleiend. Integendeel. Toch heeft hij zich nog mild uitgedrukt, ik weet dat hij in woord veel vileiner kan zijn. Van die stijl heeft hij zich hier om hem moverende redenen niet bediend.
Daar was overigens wel alle reden voor. Wie haalt het in zijn hoofd om zo’n wanproduct voor 16 Euro aan te bieden? Waar haal je het lef vandaan? Ach joh, zo liet iemand anders mij weten, restauranthouders in dit deel van de stad richten zich op dagjesmensen. Niet op het werven en binden van vaste klanten.
Laten we hopen dat dit niet zo is. Want dat zou betekenen dat de horeca in het centrum van Amsterdam is teruggevallen tot een liefdeloze en keiharde business.
Paul Strijp, 26 mei 2024
Geen opmerkingen:
Een reactie posten