Gedachten tijdens een pandemie (2): tussen heilzaam en schraal

Een weldadige, heilzame rust viel over ons land. De samenleving kwam tot stilstand. En we voelden dat het goed was. Vertraging, 's avonds ook eens gewoon thuis blijven, blauwe luchten. Misschien wel een beetje zoals God het leven ooit bedoeld heeft. Op hetzelfde moment was de samenleving schraal. Atomair. In de lege winkelcentra las je de spanning van de gezichten van die paar bezoekers af. Ieder voor zichzelf op zoek naar de noodzakelijke levensmiddelen, ieder bevreesd voor de besmetting. Zelfs het oogcontact leek te verdwijnen.


Ik neem afscheid van mijn moeder die mijn vader in het verpleeghuis al weken niet mag bezoeken. Een afscheid op anderhalve meter. Zonder knuffel. Ja, de samenleving was ook schraal.


Paul Strijp, 1 juni 2020