Draadloze verbinding met God

Het was aandoenlijk om te horen hoe de kleinkinderen hun overleden oma herdachten. Die oma moet een goed, warm en zorgzaam mens zijn geweest. Dat kan niet anders. Met de app hield zij contact met haar kroost. Leefde zij mee met alle belangrijke momenten in hun leven zoals examens en de aankoop van een huis. En ondersteunde hen daarbij. Haar kalender was volgekalkt met belangrijke momenten zodat zij precies wist wanneer ze online moest gaan. De kleinkinderen zouden, zo veel was wel duidelijk, dat nu enorm gaan missen. Oma werd heilig verklaard, overigens niet alleen vanwege haar appjes maar ook door haar heerlijke ontbijtjes en de vele spelletjes.

Dat liet de pastoor duidelijk niet zo maar gebeuren. Het mocht allemaal waar zijn dat de Googles en de Facebooks van deze wereld een draadloze verbinding tussen mensen hadden weten te creëren. Allemaal goed en aardig, allemaal waar. Maar wisten de nabestaanden van oma eigenlijk wel dat de katholieke kerk eigenlijk al veel eerder modern was? Dat zij al veel eerder gezorgd had voor een draadloze verbinding? En wel een draadloze verbinding van de mensen met God! Alles in proportie dus.

Hoe een vertegenwoordiger van een instituut-in-crisis haarfijn aanvoelt dat de moderne technologie een prachtige metafoor voor hem in handen heeft.

Paul Strijp, 19 augustus 2018