Twee werelden die elkaar niet bereiken, op grote afstand van elkaar staan. En een overheid die ontroerend haar best doet maar onmachtig is om die kloof te overbruggen. Het toneelstuk Laagland in twee zinnen samengevat. Gezien op zondag 10 december 2023 in de Haagse Schouwburg.
De ene wereld die van het grootkapitaal. Die doet verwoede pogingen om nog rijker te worden. De energietransitie is daarvoor een uitgelezen kans. Aan de verkoop van waterwoningen valt goed te verdienen, zo is de inschatting. De mensen die zijn afgehaakt in onze samenleving vormen de andere wereld. Zij zien door die woningen hun gemeenschap verdampen. De woningen komen namelijk op de locatie van hun oude vertrouwde plas.
De wethouder weet wel raad met deze tegenstelling. Een keukentafelgesprek moet uitkomst bieden. Dat wordt een regelrechte farce. Het grootkapitaal krijgt alle ruimte 'omdat dat nu eenmaal in het coalitieakkoord staat'. De waterwoningen zullen en moeten er komen. En waarom investeert de gemeente dan niet in het vervoer van leerlingen van het speciaal onderwijs, zo willen de 'gewone mensen' van de wethouder weten. 'Dat is een andere portefeuille in ons college', krijgen ze van haar te horen. Als toeschouwer voel je een siddering, de vervreemding is compleet. Eerder begrepen deze mensen al niets van termen als zoekgebied en transparantie.
Eric de Vroedt schreef dit stuk om ons te laten 'lachen om ons gedeeld onvermogen'. De toeschouwers in de Haagse Schouwburg hadden zo zien niet te klagen over hun leven. Zij hadden een zeer vermakelijke middag met dit toneelstuk. Maar valt er voor de gewone mensen eigenlijk wel iets te lachen? Met andere woorden: is dit stuk ook voor hun geschreven?
#laagland #hetnationaletheater
Paul Strijp, 27 december 2023
Geen opmerkingen:
Een reactie posten