De 24-uurs economie is nu echt een feit

De kerstvakantie zit erop en ik blijf zitten met een levensgrote vraag: waarom? Waarom had onze buurt-Jumbo tijdens de feestdagen de winkel open? Op kerstavond zelfs tot negen uur, op beide kerstdagen tot de alleszins respectabele tijd van acht uur 's avonds. Waarom? Omdat je op kerstavond weleens tot de ontdekking zou kunnen komen dat de curry op is? Handig dat je dan nog even snel naar de Jumbo kunt. Waarom? Omdat Albert Heijn ook meedoet aan de ratrace en Jumbo niet achter kan blijven?

Het heeft geen zin om altijd maar over vroeger te mijmeren. Vroeger was zeker niet alles beter. Maar deze kerstvakantie markeerde voor mij een definitieve breuk met het verleden en wel door de definitieve intrede van de 24-uurs economie. De collectieve rustmomenten in onze samenleving zijn verdwenen. Momenten waarop je niemand op straat ziet omdat iedereen met elkaar aan tafel zit. Zo'n moment was voor de caissière van de Jumbo niet weggelegd, want zij moest dat enkele flesje curry in rekening brengen.

Deze kerstvakantie verschraalde ons land weer een klein beetje.

Paul Strijp, 31 december 2018

Van Shanghai naar Lochem

De foto op de bar trok mijn aandacht. Daarop was duidelijk te zien hoe de bedrijfsleider van dit restaurant koning Willem Alexander de hand schudde. Ik vroeg hem naar de gelegenheid waarbij deze ontmoeting had plaatsgevonden. "Dat was bij het staatsbezoek van de koning aan Shanghai, drie jaar geleden", zo verklaarde hij. "Ik heb daarbij ook een rol mogen vervullen en de koning bedankte me daarvoor", zo vervolgde hij in alle bescheidenheid. "Was leuk om te doen, hoor".

Mijn aandacht was getrokken. Hoe verzeilde een man die kennelijk dingen geregeld kon krijgen in Shanghai, in Lochem? En wel als bedrijfsleider van een restaurant in de Achterhoek.

"Ik heb negen jaar gewoond in Shanghai. Boeiende stad, twaalf miljoen inwoners. Het gaat er alemaal snel, erg snel. Als je een zebrapad wilde oversteken, dan stonden twee bewakers de drommen mensen tegen te houden zolang de stoplichten voor voetgangers nog op rood stonden. In Shanghai is alles een 'number game'. De wet van de grote getallen is altijd van toepassing. Musea, vaak interessant vanwege de Confuciaanse kunst of de exposities over de Chinese economie, zijn allemaal van het 'maatje Louvre'. En als je als hovenier een project binnenhaalt voor het aanleggen van de berm langs de snelweg Peking - Shanghai ben je in één klap binnen".

De Hollandse dimensie trok weer, zo verzuchtte hij. En elke keuze in het leven is nu eenmaal een risico. Buiten flikkerden de lichtjes van de kerstboom naast de kerststal, binnen was het leeg.

Lochem kent geen number game.

Over tien jaar drinken we geen alcohol meer

In de Allerhande, het culinaire huisblad van Albert Heijn, stonden in 2018 méér vegetarische dan vleesrecepten. "Er is iets aan de hand", zo liet Albert Heijn optekenen (bron: de Volkskrant, 22 december 2018).


Het kan verkeren. Wie had twintig jaar geleden ooit gedacht dat roken een marginaal bijverschijnsel zou worden? Dat roken verboden zou zijn in openbare ruimten en dat rokers met de nek zouden worden aangekeken?


De jonge generatie accepteert niet dat onze planeet ten onder gaat door het veranderende klimaat, neemt geen genoegen met de uitstoot van de vleesverwerkende industrie en voegt de daad bij het woord. In haar overtuigingskracht sleurt zij de oudere generaties mee. Bij Albert Heijn kunnen ze er over meepraten.


Een zeer goed gelezen artikel in NRC Handelsblad in 2018 ging over de relatie tussen alcoholgebruik en borstkanker. Die relatie blijkt er te zijn, wat ons er niet van weerhoudt om er vrolijk op los te pimpelen.

Mijn voorspelling. Over tien jaar moet u bij de dieetwensen voor een diner aankruisen of u alcohol nuttigt. Laat u dat vakje leeg, dan zal u standaard bron- of mineraalwater van hoge kwaliteit worden aangeboden. 






Paul Strijp, 26 december 2018