Ervaringen met een vluchteling (1): ik ben trots op ons land

Daar stond ik dan. Op bezoek bij een Syrische vluchteling met zijn twee kinderen. Klassieke vluchtgeschiedenis: barre tocht door de woestijn en vervolgens met een bootje de Middellandse Zee over. Zeven maanden later al in het bezit van een verblijfsvergunning. In onze termen een èchte vluchteling: een man die bij terugkeer naar zijn land van herkomst te vrezen heeft voor zijn leven. En nu dus gehuisvest in een keurige portiek-etageflat.



Ik kijk om me heen en stel vast dat er in die flat nog veel moet gebeuren. Schilderwerk, lampjes ophangen, dat soort werk. Op hetzelfde moment word ik overvallen door een gevoel van trots. Trots op ons land. De laatste maanden schaam ik mij regelmatig voor het hardvochtige klimaat dat is ontstaan rondom de opvang van vluchtelingen. Maar dit doen we dan toch maar gewoon. Zonder al te veel ophef. Een ruime flat voor die Syrische man en zijn twee kinderen. Waarin ze 's avonds gewoon onder een warme douche kunnen. Desnoods twee keer per avond.


Ik realiseer me dat een Nederlandse woningzoekende door deze toewijzing weer wat langer moet wachten, maar ik ervaar op dit moment toch vooral het beschavingsniveau dat ons land ondanks alles nog steeds heeft.



Paul Strijp, 30 januari 2016

Coffee Company als de nieuwe studiezaal

Zondagmiddag. De Coffee Company aan het Javaplein in Amsterdam. We lopen er binnen om even te pauzeren tijdens een fikse stadswandeling. Je verwacht in dit steeds hippere deel van de stad veel reuring. Niets is minder waar: in de Coffee Company is het doodstil. We treden een ruimte binnen waar een serene rust heerst.

Opperste concentratie van jonge mensen. Allemaal gezeten achter hun laptop. Het individualisme ten top. Gewijde muziek op de achtergrond. Maar hier wordt niet geluierd. Of zo maar een beetje gekletst. Hier wordt gewerkt. De studiezalen van universiteiten en kloosters hebben zich naar het stadscentrum verplaatst. En zijn daar ook op zondagen geopend.

Vroeger hoorde je de mensen in de Coffee Company nog wel eens met elkaar praten.

Paul Strijp, 10 januari 2016