‘De annunciatie en visitatie’ uit 1555, gemaakt door de Antwerpse schilder Lambert van Noort,
foto van Jos van Tulder
De Oude Kerk in Amsterdam, gebouwd rond 1250, danst. Haar fundamenten rusten op palen. En die willen weleens verzakken in de veengrond waarin zij destijds geheid zijn. Daardoor ontstaan druk en spanning op de muren.
In de Middeleeuwen waren de ramen in de Oude Kerk geheel of gedeeltelijk voorzien van gebrandschilderd glas. Het effect daarvan was dat het licht in allerhande kleurvariaties de kerk binnenkwam. De ramen De annunciatie en visitatie en De aanbidding van de herders, beide uit 1555 en beide van de hand van Lambert van Noor, werden onlangs verwijderd. Om de druk en spanning te weerstaan moesten zij gerestaureerd worden. Dat wil zeggen: reinigen, herstellen en opnieuw inlijsten in een innovatief framesysteem. Zodat de ramen kunnen meedansen bij toekomstige verzakkingen.
Beide ramen werden gisteren 'teruggeplaatst'. Dat werd gevierd. Saillant detail. De kunsthistorica Zsuzsanne van Ruyven - Zeman liet ons weten dat er in Amsterdam in de Middeleeuwen niet of nauwelijks glasschilders woonden. De stad was hiervoor aangewezen op kunstenaars van buiten de stad. Schaarste dus, ook toen al.
Paul Strijp, 22 februari 2025
(Gezien tijdens kick-off ‘Windows Reframed’ in Oude Kerk in Amsterdam op 21 februari 2025)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten