Een bloemetje. Een - soms wat plichtmatig- gebaar van de man die er doorgaans zelf niet al te veel plezier aan beleeft. Het bloemetje is voor de vrouw. Burgerlijker kan bijna niet. Toch zijn er uitzonderingen. Het boeket van de winkel Bloem en Zee in IJburg in Amsterdam. Dat is een belevenis, ook voor de man. Tot mijn eigen schrik betrapte ik me er de afgelopen week zelf op. Hier is sprake van een breuk: deze bloemen zijn ook een beetje voor mij.
Het boeket is ongelijksoortig. Weliswaar allemaal veldbloemen, maar het voelt toch wat ongemakkelijk. Dit boeket past niet, is je eerste reactie. Geen homogene bos zoals bij tulpen of rozen. Maar juist door die onconventionele compositie krijg je er geen genoeg van. Kort, lang, dik, rank, geel, wit, paars. Sommige kwetsbaar, andere krachtig. En word je geraakt door de schoonheid, de trots en de elegantie van elke individuele bloem. Die zorgt voor een opgeruimd humeur. Dit boeket is een klein kunstwerk, Bloem en Zee een atelier.
Nooit geweten dat bloemen voor zo veel verwondering, ontroering en levensvreugde kunnen zorgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten