Vijftigers en hun werk. Steeds vaker een moeizame combinatie, zo valt me op. Vijftigers voelen de adem van de jongeren in hun nek, de wereld gaat steeds sneller en ze moeten nog zo lang. Tot zevenenzestig en drie maanden tegenwoordig. En hoe ouder we worden, hoe hoger die AOW-leeftijd komt te liggen. Een zware last voor velen. Wie het zich financieel kan permitteren stapt er eerder uit.
Hoe anders moet dat liggen voor onze schaapherders? De hele dag buiten, met een paar honderd schapen en wat honden op stap. Wel hard werken, geen misverstand, het zal best een baantje met stress zijn. Je moet die schapen toch maar bij elkaar weten te houden. Maar geen moordende deadlines voor de afhandeling van je mails, geen vreselijke informatiesystemen, geen onhebbelijke collega's. Niks van dat alles. Je moet alleen bestand zijn tegen de eenzaamheid en de onvoorspelbaarheid van de krachten van de natuur. Niet zeuren bij een beetje wind of regen, alleen bij vorst blijven de schapen op stal.
Schaapherder, er blijkt een opleiding voor te bestaan. De vraag is groter dan het aanbod. Veel vijftigers, zo voorspel ik, zullen de komende jaren de weg naar die opleiding weten te vinden.
Paul Strijp, 20 november 2016
